Δάση

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ

ΠΩΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Το δάσος της Ελατιάς, αποτελεί τμήμα της οροσειράς της Κεντρικής Ροδόπης και είναι ένα από τα ωραιότερα δάση της Ελλάδας. Βρίσκεται σε απόσταση 60χλμ από το κέντρο της Δράμας και είναι γεμάτο από έλατα του είδους ερυθρελάτη το οποίο συναντάται κυρίως στις Σκαδιναβικές χώρες και στη χώρα μας απαντάται μόνο στην περιοχή της Δράμας.

Τα έλατα μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 60 μέτρα ύψος ενώ πολλά είναι ηλικίας 300 ετών. Στο δάσος της Ελατιάς υπάρχουν μαυρόπευκα, οξιές, καστανιές, σφενδάμια, βελανιδιές, κέδρους όπως και αγριοτριανταφυλλιές και μύρτιλλα. Στο δυτικό τμήμα του βουνού υπάρχει και ένα εντυπωσιακό δάσος σημύδας. Η Ελατιά ή Καράντερε όπως είναι επίσης γνωστό το δάσος, φιλοξενεί πλήθος άγριων ζώων όπως αρκούδες, λύκους, τσακάλια, αγριογούρουνα, αλεπούδες, ζαρκάδια, ασβούς, νυφίτσες και διάφορα είδη πουλιών όπως αετούς, γεράκια και δρυοκολάπτες.

Το Παρθένο Δάσος είναι το μοναδικό της χώρα και θεωρείται το σπουδαιότερο στο είδος του στην Ευρώπη. Καταγράφηκε ως παρθένο (έκταση 11.000 στρέμ.) το 1979 και αμέσως το 1980 κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης, λόγω της μεγάλης φυτογεωγραφικής, οικολογικής και ιστορικής του αξίας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του νομού Δράμας, κάτω από την ψηλότερη κορυφή της Κεντρικής Ροδόπης στα 1.953 μ.

Από τότε μέχρι σήμερα βρίσκεται σε καθεστώς απόλυτης προστασίας, αφού δεν επιτρέπεται καμιά ανθρώπινη δραστηριότητα παρά μόνο η επιστημονική έρευνα. Είναι παρθένο, γιατί η εξέλιξή του ακολούθησε τους κανόνες της φύσης και δε διαταράχθηκε από τον άνθρωπο εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια. Η μορφή του παρθένου διαφέρει από τα κοινά δάση, επειδή σε αυτό συνυπάρχουν διάφορα είδη πλατύφυλλων και κωνοφόρων από μικρές ηλικίες και ύψη μέχρι και γηρασμένα ή ξερά δένδρα μεγάλου ύψους.
Η ορατότητα είναι μικρή εξαιτίας της πυκνής βλάστησης, ενώ είναι αδιάβατο λόγω και των κατακείμενων δένδρων. Στο παρθένο η πιθανότητα συνάντησης με κάποιο άγριο ζώο είναι μεγάλη, γιατί αυτά βρίσκονται σε μεγάλους πληθυσμούς και δε φοβούνται την παρουσία μας, αφού δεν έχουν συνηθίσει σε ανθρώπινες οχλήσεις. Περιφερειακά του παρθένου υπάρχει μια ευρύτερη προστατευτική ζώνη που μαζί με αυτό ονομάζεται δάσος Φρακτού.

Για να μάθετε περισσότερα, μεταβείτε στην ιστοσελίδα

X